یکی دیگر  از مواردی که باید در بحث زبان طبیعی وسالم مورد بررسی قرار دهیم حالت یا بافت زبان میباشد.

در ابتدا باید بدانید که حالت طبیعی وغیر طبیعی زبان چگونه میباشد که اگر  زبان از حالت طبیعی خارج شود فرد مراجعه کننده بیمار است.

در حالت طبیعی زبان باید انعطاف پدیز باشد یعنی به راحتی از دهان خارج شود  و همچنین در داخل قرار گرفتن زبان بسهولت وارد دهان شود.

حرکات غیر طبیعی زبان:

زبان شل و ول

زبان سفت

زبان دارای انحراف

کوتاه بودن زبان

جلو افتادگی زبان در دهان و حرکت آن


زبان شل وول:

در اين حالت  بدنه زبان شل و آنقدر ضعیف است که براحتی قادر به بیرون آمدن و جمع شدن نیست.

در این مورد یعنی فرد مراجعه کننده دچار کمبود خون و  کمبود انرژی بدن و دارای سردی و کمبود گرما میباشد.در واقع خلط صفرا در این افراد کم میباشد و بلغم و رطوبت در این افراد غالب میباشد.


زبان سفت:

در این حالت زبان قابلیت چرخش و خم کردن و بیرون اوردن از دهان  را ندارد.

در این مورد دو حالت بوجود می آید:

در حالت اول ممکن است زبان قرمز پررنگ و خشک و سفت باشد که این مورد نشان دهنده  ورود گرمای زیاد  به داخل بدن و وجود صفرا در بدن خصوصا در  پرده  اطراف قلب میباشد که از شدت گرما به مایعات بدن آسیب میرساند و باعث ایجاد خشکی در زبان میشود.

در حالت دوم زبان سفت و همچنین دارای پوشش ضخیم و چرب میباشد که این مورد بمعنی سرمای داخلی بدن و بسته شدن کانالهای بدن توسط بلغم_باد است.

زبان دارای انحراف:

دراین مورد  هنگام مشاهده و بیرون آوردن زبان قسمت جلویی و نوک زبان دچار انحراف بسمت راست یا چپ خواهد شد.

این حالت زبان بدلیل وجود بلغم در بدن بوجود می آید که بعلت سردی و رطوبت عضله زبان دارای انحرف نسبت به قسمت طبیعی آن شل میباشد و منحرف شدن زبان بسمت قسمت سالم زبان میباشد.
 که این مورد را میتوان در سکته های مغزی و یا علایم قبل سکته مغزی در مشاهدات بالینی دید.

جلو افتادگی زبان:

در این مورد زبان دارای حرکات غیر طبیعی است.در این حالت دو مورد بوجود می آید:

در حالت اول:بیمار توانایی بازگردندان زبان خود را پس از بیرون اوردن از دهان ندارد و همچنین توانایی بیرون آوردن و برگرداندن زبان را در دهان بطور مکرر نخواهد داشت.

حالت دوم:زبان زدن به لب ها و گوشه های دهان میباشد.

این موارد و حالتهای این نوع زبان بعلت وجود گرما در قلب و طحال میباشد.

زبان کوتاه:

در این حالت بدنه زبان نسبت به بدنه زبان طبیعی کوتاه میباشد بطوریکه بیمار قادر به بیرون آوردن زبان نیست و حتی در موارد شدیدتر زبان آنها به دندان نمیرسد که در این حالت زبان کوتاه،شل و سست است.

در این مورد نیز دو حالت بوجود می آید:

اگر  رنگ زبان ارغوانی مایل به آبی،کوتاه و مرطوب باشد
این بدلیل حبس سرما وکمبود انرژی و نیروی حیاتی و کمبود خون میباشد که ماهیچه و تاندونهای زبان را منقبض کرده است.

اگر زبان قرمز پررنگ،کوتاه و خشک باشد بعلت زیادی گرما در اعضا داخلی بدن میباشد که به مایعات بدن فرد آسیب رسانده و  موجب انقباض تاندون و عضلات شده است.

البته در بحث زبان کوتاه دقت داشته باشید که نوعی از کوتاهی زبان بدلیل وراثت و مادرزادی میباشد که فرد توانایی بیرون آوردن زبان از داخل دهان را بعلت کوتاهی زیاد غشای اتصال زبانی ندارد.